Ε.Π.Σ.Χίου – Σύνδεσμος Διαιτητών Χίου 0-1…το βλεπες, το παιξες?

Τα λέγαμε και τις προάλλες. Αυτό δηλαδή που είναι η κοινή διαπίστωση και η πηγή των περισσοτέρων προβλημάτων στο Χιώτικο ποδόσφαιρο. Ο Σύνδεσμος Διαιτητών Χίου έβγαλε μία νέα ανακοίνωση-επισήμανση (περιέργως άργησε, την περιμέναμε νωρίτερα και για άλλο θέμα), επισημοποιώντας για μία ακόμα φορά πως η Ε.Π.Σ. Χίου και ο Σύνδεσμος Διαιτητών είναι μόνιμα με το δάκτυλο στην σκανδάλη.

Κατανοητό σε όλους πως μερικοί διαιτητές (όχι τα όργανα εξουσία τους) είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες. Ισχύει δηλαδή το, ή δικός μας ή εχθρός μας. Πόσοι πήγαν να ψηφίσουν, πόσοι πήγαν στην συγκέντρωση του ενός, πόσοι πήγαν στην συγκέντρωση του άλλου, τι ώρα η μία, τι ώρα η άλλη, σε ποιόν κατά κανονισμό πρέπει να προσφεύγουν οι ομάδες και σε ποιόν όχι. 

Διαιτητές εξαφανίζονται ξαφνικά από τους ορισμούς χωρίς να έχουν κακές διαιτησίες, σχολιάζοντας αργότερα τα γεγονότα σε ιδιωτικές συζητήσεις, διαιτητές ορίζονται συνεχώς σε αγώνες ότι και να κάνουν, διαιτητές που έρχονται στο νησί έχοντας άλλη άποψη για την διαιτησία σχολιάζουν πως στην Χίο είναι αλλιώς τα πράγματα και πως πρέπει να «συντονιστούν», διαιτητές αρεστοί στους μεν, διαιτητές αρεστοί στους δε και όπου μπορούμε, κοντράρουμε ο ένας τον άλλον.

Και βέβαια μην μας πείτε ότι δεν έχετε ακούσει στη «πιάτσα» για πιο λόγο γίνονται όλα αυτά. Η «πιάτσα» βοά πως κάποιοι έχασαν την «κουτάλα» και τους έχει κακοφανεί. Έχασαν προνόμια και λεφτά οπότε έχει ξεσπάσει πόλεμος. Η «πιάτσα» χαζή δεν είναι καθώς όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.

Βέβαια κάπου εκεί ανάμεσα είναι και οι ομάδες που επίσης προσπαθούν να συντονιστούν και να βρουν ισορροπίες για τα δικά τους μικροσυμφέροντα. Αρχίζει το άλλο έργο. Στο τάδε ματς βάλανε τον ταδε που είναι υπάλληλος αντιπάλων, στο άλλο βάλανε τον υπάλληλό τους, στο άλλο βάλανε τον τάδε που παλιά έπαιζε στην τάδε ομάδα, τον άλλον μας τον βάλανε παρά το γεγονός ότι μόνιμα μας σφάζει, τον άλλο τον βάλανε γιατί την άλλη βδομάδα παίζουμε με τον δείνα οπότε πρέπει να «καθαρίσει» κ.ο.κ.  Τραγέλαφος με λίγα λόγια.

Ο καιρός περνάει, γίνονται διάφορα γεγονότα και κάπου κάπου εμφανίζονται ανακοινώσεις σαν την τελευταία, για να τονίζουμε την πικρία μας, την ύπαρξη μας, την συνέχεια μας αλλά να ρίχνουμε «μελάνι» και ανάθεμα στους άλλους. Η ανακοίνωση έχει τέσσερις παραγράφους. Τι μπορεί να εισπράττει ο απλός φίλαθλος διαβάζοντας?

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Μπορεί η ΕΠΣ ΧΙΟΥ να θέλει να αγνοεί τον Σύνδεσμο Διαιτητών Ποδοσφαίρου Χίου με τελευταίο περιστατικό να μην τον καλέσει στον Τελικό του Κυπέλλου όπως έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ο Σύνδεσμος συνεχίζει να υπάρχει και να στηρίζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία των Διαιτητών όπως φάνηκε και από τη συγκέντρωση της Δευτέρας 28-3-2011 που έγινε στα γραφεία του, διατηρώντας την ιστορία του και την παράδοση του.

Πίκρα, αδικία, παρουσία, συνέχεια και δύναμη σύμφωνα με τους  αριθμούς.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Επισημαίνουμε ότι τα προβλήματα που γίνονται εντονότερα το τελευταίο καιρό είναι απόρροια των προβλημάτων της διαιτησίας πανελλαδικά.

Ποια προβλήματα γίνονται εντονότερα? Παράγραφος με πολλές ερμηνείες. Η πιο απλουστευμένη μπορεί λέει ότι για ότι στραβό συμβαίνει διαιτητικά στα γήπεδα της Χίου, δεν φταίμε εμείς που σφυρίζουμε, αλλά η κατάσταση Πανελλαδικά που μας έχει επηρεάσει. Τι έχει Πανελλαδικά η διαιτησία? Είναι για πέταμα ή μόνιμα και παντού την κυνηγάνε οι τοπικές Ε.Π.Σ.?

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Τοπικά οι επιλογές των διαιτητών ανά αγώνα βασίζονται σε ειλημμένες αποφάσεις που ο σύνδεσμος δεν εκφέρει γνώμη για την λήψη τους, πάρα μόνο τις υλοποιεί. Ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση επίσημα να γνωρίζει τα κριτήρια επιλογής, ούτε μπορεί να εκφράσει άποψη σε πιθανολογούμενα κριτήρια που ανήκουν σε άλλες εποχές και σε άλλες κοινωνίες.

Η πρώτη πρόταση είναι θέμα κανονισμών. Ο αρχιδιαιτητής Μαχαίρας (ο μόνος πλέον που πληροί τις προϋποθέσεις) κάνει τους ορισμούς χωρίς να υποχρεούται να δώσει εξηγήσεις και αναφορά σε κανένα. Πάμε όμως στην δεύτερη πρόταση όπου μας πληροφορεί πως στους ορισμούς σύμφωνα με ανεπίσημη πληροφόρηση μάλλον υπάρχει θολούρα, διαπλοκή και συμφέροντα. Και βέβαια κατά πάγια ρατσιστική συνήθεια του Συνδέσμου Διαιτητών, ο Μαχαίρας μάλλον πλησιάζει πολιτισμικά στους HOMO ATROMITUS (ανήκουν σε άλλες εποχές και σε άλλες κοινωνίες), παρά στους πολιτισμένους.

Να πούνε στον «εγκέφαλο» που συντάσσει αυτές τις ανακοινώσεις-επισημάνσεις κουρελουργήματα,  να κόψει αυτό το κακό συνήθειο σύγκρισης πολιτισμών και κοινωνιών. Εκτός του ότι δεν έχει πρωτοτυπία και αισθητική είναι και προσβλητικός. Και αν νομίζει ότι έχει πολιτισμικό επίπεδο ανώτερο των υπολοίπων, να του πούμε πως μέσα από τέτοιες ανακοινώσεις δείχνει τα αισθήματα κατωτερότητας που νοιώθει αλλά και τα υπαρξιακά του προβλήματα. Νισάφι ποια με τον «εγκέφαλο» Κολωνακιώτη αριστοκράτη. Κατάντησε αηδία και ξέρασμα.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4

Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχηθούμε το «ταλαιπωρημένο» ποδόσφαιρο να αποκτήσει την αίγλη του παρελθόντος και να τονίσουμε ότι ο σύνδεσμος διαιτητών θεωρεί την διαιτησία ως λειτούργημα και δεν θέλει να εμπλακεί σε κάθε μορφή «συμφωνιών» με τρίτους.

Μετά τι ευχές για την επιστροφή στον κάποτε αγγελικά πλασμένο κόσμο, όπου δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, έρχεται η απειλή. Εμείς δεν θέλουμε να πάψουμε να βλέπουμε την διαιτησία ως λειτούργημα, ωστόσο επειδή υπάρχουν «τρίτοι» με τους οποίους δεν θέλουμε προς το παρών να «συμφωνήσουμε», στο μέλλον ίσως ενδώσουμε, ίσως αναγκαστούμε, ίσως οδηγηθούμε, οπότε η θεωρία του «λειτουργήματος» πάει περίπατο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Κατά προτεραιότητα η βασικότερη παράγραφος είναι η 3, διότι εκθέτει τον κύριο Μαχαίρα (προφανώς και τον Σαρρή). Τους ρίχνει την ευθύνη για τα όσα γίνονται με τις διαιτησίες στα γήπεδα, αλλά και για τα όσα ψιθυρίζονται για τους ορισμούς διαιτητών γενικότερα. Όπου καπνός και φωτιά? Ο Σύνδεσμος Διαιτητών σε μία κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος και αφού πρώτα εκφράστηκαν παράπονα από ομάδες για διαιτησίες «χειρουργεία», για τα οποία όσες φορές πήρε θέση το έκανε να καταγγείλει και ποτέ να απολογηθεί για ότι του αναλογεί,  έρχεται να μας «ψυλλιάσει» ότι υπάρχει «θολούρα». Το ανάθεμα αλλού? Στην παράγραφο 4 προειδοποιεί ότι ίσως ενδώσει σε «τρίτους» αόρατους, άοσμους και άχρωμους που προφανώς ανήκουν σε άλλες κοινωνίες και πολιτισμούς.   

Και μετά από όλα αυτά τα ωραία υπάρχει η απαίτηση, οι ομάδες να μην μιλάνε (δεν μιλάνε), να μην διαμαρτύρονται (το κάνουν σπασμωδικά), οι φίλαθλοι να κάθονται Παναγίες και να μην αντιδρούν (δεν κάθονται) σε ότι βλέπουν και βέβαια όποτε ξεφεύγουν, οι ομάδες να πληρώνουν αγόγγυστα (ενίοτε διαμαρτύρονται αλλά πάντα πληρώνουν) τα σπασμένα. Αν δηλαδή έρθει ο επόμενος διαιτητής  να αποβάλει κάποιον άλλον Σίμο ή να ακυρώσει ένα γκολ διότι έτσι γούσταρε, ή θα πρέπει να ραντίσουμε με άνθη τον Σύνδεσμο Διαιτητών ή θα πρέπει να πάμε να δείρουμε το Μαχαίρα και τον Σαρρή διότι κάνουν «θολούς» ορισμούς.

Χιώτικο Ποδόσφαιρο το Σωτήριον Έτος 2011