Περί ορισμού διαιτητών ο λόγος

Στόχος και σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου είναι να αναδείξουμε κάποια πράγματα που παρατηρήσαμε στους φετινούς ορισμούς διαιτησίας προτού τελειώσει η σεζόν. Και βέβαια το άρθρο δεν έχει καμία απολύτως σχέση (και ούτε θέλει) με τις παρατηρήσεις του «Κολωνακιώτη» από τον  σύνδεσμο διαιτητών.

Θεωρούμε ότι η στιγμή είναι κατάλληλη έτσι ώστε να μην θεωρηθεί ότι ο Ατρόμητος «πιέζει» για λόγους συμφέροντος καθώς το μόνο πλέον που επιδιώκει, είναι το καλύτερο πλασάρισμα στην βαθμολογία, για λόγους γοήτρου. Εκτιμούμαι και καλοπροαίρετα πιστεύουμε, πως όλα όσα παρατηρήσαμε φέτος είναι απλά συμπτώσεις. Όμως στην περίπτωση που εξακολουθήσουν να συμβαίνουν θα αναθεωρήσουμε την εκτίμησή μας.

Ακούσαμε κάποια στιγμή, όπως και οι περισσότεροι, ότι υπάρχουν διαιτητές που έχουν ζητήσει να εξαιρεθούν από ομάδες καθώς έχουν διαφόρων ειδών «κωλύματα». Σεβαστό, όμως το αντίστροφο «ανοιχτά» δεν μπορεί να ισχύσει. Δηλαδή ο Ατρόμητος και ο κάθε Ατρόμητος, δεν μπορεί να ζητήσει επίσημα στα ποδοσφαιρικά όργανα ότι δεν επιθυμεί συγκεκριμένο διαιτητή να σφυρίζει στους αγώνες του. Αυτό βέβαια είναι ένα γενικότερο θέμα που σηκώνει αρκετή κουβέντα αφήνοντας πολλές παράμετρες ανοιχτές.   

Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι σε μερικές ομάδες υπάρχει κάτι σαν  διαιτητικό «φίλτρο». Δηλαδή οι διαιτητές που κρίθηκε ότι έχουν την ικανότητα να διαιτητεύσουν αγώνες της Α κατηγορίας, δεν ορίζονται στα παιχνίδια όλων ανεξαιρέτως των ομάδων. Υπάρχουν ομάδες τις οποίες διαιτητεύουν μόνο συγκεκριμένοι διαιτητές ενώ για κάποιες άλλες δεν υπάρχουν τέτοιου είδους περιορισμοί.

Δεν μπορούμε να είμαστε στο μυαλό του κυρίου αρχιδιαιτητή, αλλά όπως και να το κάνουμε υπάρχει η απορία γιατί να υπάρχουν διαιτητές που δεν ορίστηκαν ποτέ ως τώρα σε κάποιες ομάδες της φετινής πρώτης εξάδας. Καταλαβαίνουμε πως σε μερικές περιπτώσεις ενδεχομένως υπάρχουν δικαιολογημένα επαγγελματικά «κωλύματα», αλλά γιατί να υπάρχουν μόνο προς μία κατεύθυνση? Η σχέση δεν πρέπει να είναι αμφίδρομη? Και εκεί που δεν υπάρχουν επαγγελματικά «κωλύματα» γιατί να παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο επιλεκτικού ορισμού?

Δεν είναι για παράδειγμα εύλογη η απορία γιατί να υπάρχει το φαινόμενο να έχει ορισθεί ένας διαιτητής μόνο στα δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια συγκεκριμένης ομάδας? Γιατί άλλος διαιτητής δεν έχει σφυρίξει ως τώρα ούτε ένα ματς μίας άλλης ομάδας της πρώτης εξάδας? Δεν διαταράσσεται κατά αυτό τον τρόπο η ίση μεταχείριση των υπολοίπων ομάδων? Αναπόφευκτα λοιπόν δεν είναι λογικό να δημιουργούνται διάφοροι συνειρμοί σε συνδυασμό με τις γνωστές διαπροσωπικές σχέσεις και καταβολές που υπάρχουν. Γιατί να δίνονται λαβές να υπάρχουν τέτοιες σκέψεις? Υπάρχει λόγος? Εκτιμούμαι πως δεν πρέπει να υπάρχουν.

Επειδή τα στατιστικά αυτά έχουν καταγραφεί με απόλυτη ακρίβεια και δεν επιδέχονται της παραμικρής αμφισβήτησης (ιδού η Ρόδος για όποιον αμφιβάλει), μάλλον θα πρέπει να προσεχθεί περισσότερο το όλο θέμα από τον κύριο αρχιδιαιτητή τη νέα ποδοσφαιρική χρονιά. Ο γέγονε, γέγονε αλλά και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. 

Όσον αφορά τον Ατρόμητο καταγράψαμε αναλυτικά (όπως και για  τις άλλες ομάδες), την ως τώρα φετινή του «διαιτητική πορεία», την οποία δείχνουμε στον παρακάτω πίνακα. Στα μικρά κόκκινα σημαδάκια που βλέπεται σε κάθε κουτάκι πάνω δεξιά, είναι περασμένα αναλυτικά όλα τα στοιχεία (ενίοτε και χρήσιμες παρατηρήσεις), έτσι ώστε να υπάρχει εύκολα η «στατιστική» ματιά, όπως στο τυχαίο παράδειγμα με τον κύριο Σύριο. Για να μην υπάρχουν ξανά παρεξηγήσεις (που θα υπάρξουν), βολεύει του κυρίου Σύριου ώστε να μην καλύπτει τον πίνακα.

Με το πρασινάκι είναι οι «έκτακτες» συμμετοχές του κυρίου Γιάχου, με το κίτρινο  ο «αποχωρήσας» κύριος Γκατσιούδης και με κόκκινο ο μάλλον σιωπηλά «τιμωρημένος» από ότι ακούγεται αυτό τον καιρό, κύριος Ευστρατίου.