Οι ήττες του Ατρόμητου έχουν την αιτία τους

Να μπαίνουμε σιγά σιγά σε ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα καθώς οι γιορτές φεύγουν.

Σε παλαιότερο κείμενο είχα ισχυριστεί πως τα στατιστικά γενικά, τις περισσότερες φορές δικαιολογούν το αποτέλεσμα σε ένα αγώνα. Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά μιλάμε για εξαιρέσεις και όχι για τον κανόνα. Σαφώς επίσης μετράει όχι τι κάνεις μόνο εσύ αλλά και η αντίπαλη ομάδα. Αν κάνει λιγότερα λάθη, χάνεις, αν κάνει τα ίδια με σένα παίζεται, αν κάνει περισσότερα κερδίζεις. Απλή λογική.

Έτσι λοιπόν και ο Ατρόμητος, μέχρι στιγμής έχει κάνει τρεις ήττες, οι οποίες δικαιολογήθηκαν απόλυτα σύμφωνα με την στατιστική εικόνα που έβγαλε στους αγώνες. Είχα υποσχεθεί αυτή την αναφορά, για να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ψάχνουμε μόνον αλλού για άλλοθι όταν χάνουμε. Δεν μας φταίνε πάντα οι άλλοι, αλλά και εμείς οι ίδιοι.

Οι ήττες μέχρι στιγμής σημειώθηκαν την 4^η, την 8^η και την 11^η αγωνιστική. Στον παρακάτω πίνακα βλέπεται το συνολικό αριθμό λαθών που έκαναν οι παίκτες μας ανά αγώνα ως τώρα.  Το γαλάζιο χρώμα σε κάθε κάθετη μπάρα αντιπροσωπεύει τα λάθη στο πρώτο ημίχρονο και το κόκκινο χρώμα τα λάθη στο δεύτερο ημίχρονο. Το πέρας της κόκκινης γραμμής να δείχνει τον συνολικό αριθμό λαθών. 

Είναι λοιπόν προφανές ότι μεγάλο κομμάτι της κάθε ήττας μας ως τώρα, πιστώνεται στα λάθη που έκαναν οι ποδοσφαιριστές μας και πουθενά αλλού.  Στην αρχή του κειμένου ανέφερα όμως για εξαιρέσεις. Εξαίρεση για παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι κερδίσαμε στο 95΄τον αγώνα με τον Πύργο καθώς σύμφωνα με την εικόνα μας (που ήταν πράγματι χάλια μαύρα) έπρεπε να χάσουμε. 

Στο δεύτερο διάγραμμα που έβαλα, βγαίνουν και κάποια άλλα συμπεράσματα, τα οποία γνωρίζει προφανώς και ο προπονητής μας Παπαθεοδώρου, ως ο πλέον αρμόδιος.

Τα λάθη δείχνουν μία χαλαρότητα της ομάδος στο πρώτο ημίχρονο. Έχει διαπιστωθεί ότι η ομάδα γενικά «αργεί» να μπει στον αγώνα, με συνέπεια αρκετές φορές να δέχεται πρώτη γκολ, απόρροια των λαθών, οπότε να τρέχει και να μην φτάνει στη συνέχεια.

Ορίστε η εικόνα που δείχνει το ότι "αργούμε" να μπούμε στο ματς κάνωντας πολλά αβίαστα λάθη.

Όταν λοιπόν στο ημίχρονο, πέραν των όσων έχει διαπιστώσει ο κόουτς, τον ενημερώνω εν τάχει για την στατιστική εικόνα μας, οι φωνές του ακούγονται αρκετά δυνατά, με αποτέλεσμα η εικόνα μας συνήθως να αλλάζει προς το καλύτερο και τα λάθη να μειώνονται. Κάντε την σύγκριση  όπως και οι παίκτες αντίστοιχα να την κάνουν για να καταλάβουν γιατί ακούνε τα «γκάζια» του προπονητή τους. 

Ορατή η βελτίωση στο δεύτερο ημίχρονο αφού έχει προηγηθεί ο  αναγκαίος "εξάψαλμος"

Και εδώ υπάρχει μία εξαίρεση, αυτή στον αγώνα με τον Ηρακλή (12η αγωνιστική). Στο δεύτερο ημίχρονο το γκολ του Σέργη στο 47΄που έκανε το 2-1, οδήγησε τον Ηρακλή σε πολλαπλά λάθη, μόνο που εμείς αν και τον συναγωνιστήκαμε, κάναμε το 3-1 με τον Παντελή Σούκα στο 73΄.

Τέλος αξίζει και ένα σχόλιο για τον  μέσο όρο λαθών που κάνει η ομάδα μας ανά αγώνα. Αυτά είναι γύρω στα 26, τα οποία είναι σχετικά πολλά. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ερασιτεχνική κατηγορία συνεπώς οι απαιτήσεις πρέπει να είναι ανάλογες. Από την άλλη, αυτό δεν σημαίνει πως παίκτες και προπονητής δεν πρέπει να πασχίζουν για να ρίξουν αυτό το μέσο όρο κατά το δυνατόν.