Με ψυχή και καρδιά πήρε το πρωτάθλημα ο Ατρόμητος

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ 2012, ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΑΤΡΟΜΗΤΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ ΕΚΡΙΝΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΑΤΡΟΜΗΤΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΑ ΩΣ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ.

ΟΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΠΩΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ.

ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

Στα 12 περίπου χιλιόμετρα μακριά από τη πόλη της Χίου, ο ανηφορικός ασφαλτόδρομος οδηγεί στον Αι Γιώργη. Ένα χωρίο του οποίου οι κάτοικοι, οι «Κακοτσούρηδες» ή  «Καμινάρηδες» όπως τους αποκαλεί ο Γ.Ζολώτας, είναι αεικίνητοι, εργατικοί και έχουν να  καμαρώνουν  για την ποδοσφαιρική τους ομάδα. Τον Ατρόμητο Αγίου Γεωργίου Συκούση. Μία ομάδα που για τελευταία φορά είχε προσφέρει την χαρά του πρωταθλήματος στο χωριό πριν οκτώ χρόνια.

Η φετινή χρονιά που ημερολογιακά κλείνει σε λίγες ώρες, έμελε να γράψει ιστορία για τον Ατρόμητο, που ξεκίνησε με στόχους, προσδοκίες αλλά και προβλήματα το πρωτάθλημα 2011-12. Προπονητής θα συνέχιζε ο Στέφανος Παπαθεοδώρου, άνθρωπος εγωιστής, εργατικός, απαιτητικός, φιλόδοξος, φωνακλάς μα και εμψυχωτής. Διοίκηση και προπονητής, φρόντισαν το καλοκαίρι η ομάδα να στελεχωθεί όπου «πονούσε» και σε συνδυασμό με τα παιδιά του χωριού, να φτιάξουν ένα πολύ δυνατό σύνολο.

Υπήρχε η πεποίθηση πως φέτος ο Ατρόμητος μπορεί να τα καταφέρει καθώς η «μαγιά» υπήρχε από την προηγούμενη χρονιά. Ξανά όμως ήταν χωρίς γήπεδο, με τους περισσότερους παίκτες να γράφουν καθημερινά πολλά χιλιόμετρα για να προπονηθούν αργά το βράδυ στη Χώρα. Τραυματισμοί και πάσης φύσεως αναποδιές στο ξεκίνημα της προετοιμασίας αλλά και της σεζόν, προβλημάτισαν και οι τόνοι ως όφειλαν κρατήθηκαν χαμηλοί.

Το πρωτάθλημα ξεκίνησε στις 25 Σεπτεμβρίου και έως και την  ένατη αγωνιστική, η ομάδα είχε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της.  Χαρακτηριστικό το γεγονός πως ήταν  αδύνατον έστω και σε ένα αγώνα να κατεβεί με την ίδια ενδεκάδα. Ξεκίνησε το πρωτάθλημα με νίκη 4-1 επί του Πύργου, αλλά ήρθε το 0-0 με τις Καρυές. Ακολούθησαν δύο εύκολες νίκες με Αναγέννηση 4-1 και Α.Ε. Χίου 5-0, αλλά και η ήττα 1-3 από Δάφνη. Μετά η νίκη 3-0 με Βαρβασιακό όπως και η νίκη 1-0 μέσα στον Κανάρη που ανέδειξε τα πρώτα στοιχεία πως κάτι άλλαξε φέτος. Ακολούθησε όμως η ήττα 2-3 από τον Όμηρο στη Χώρα, σε ένα επεισοδιακό ματς για το οποίο γράφτηκαν και ειπώθηκαν πάρα πολλά.

Την ώρα που τα  κεφάλια των περισσοτέρων χαμήλωσαν καθώς ο Όμηρος είχε ήδη απομακρυνθεί, ανέλαβε ο κόουτς στα αποδυτήρια την ανύψωση του ηθικού.  Όλοι στην ομάδα γνώριζαν πως έχουν δυνατότητες, ικανότητες, ταλέντο, όρεξη και δίψα για διάκριση. Έπρεπε όμως να το πιστέψουν και να γίνει κτήμα τους διότι υπήρχε ακόμα ο χρόνος. Υπήρχε συνοχή, ομόνοια και αγάπη που έπρεπε να αναδειχθούν ακόμα περισσότερο, όπως και έγινε. Η όποια «γκρίνια» έβγαινε την ώρα των αγώνων, ήταν λόγω του περίσσιου πάθους που ξεχείλιζε καθώς όλοι ήθελαν να προσφέρουν το μέγιστο που μπορούσαν.

Ταυτόχρονα παρακολουθούσαμε και καταγράφαμε τους αγώνες  των αντιπάλων μας όπου διακρίναμε πως δεν θα άντεχαν. Η ομάδα στις προπονήσεις μοχθούσε, ο προπονητής ντόπαρε, καθοδηγούσε, παρακινούσε, φώναζε, αγρίευε αλλά και η διοίκηση ήταν πάντα δίπλα. Οι οπαδοί πάντα δίπλα επίσης, να παροτρύνουν και να φωνάζουν συνεχώς. Ακολούθησαν τέσσερις νίκες, μα και η ισοπαλία 0-0 στο πρώτο ματς του δεύτερου γύρου με τον Πύργο που προβλημάτισε αλλά και πείσμωσε. Ακολούθησε στο Φαφάλιο ο καθοριστικός όπως εξελίχθηκε αγώνας με τις Καρυέ,ς όπου ο Ατρόμητος νίκησε στο 91΄ 1-0 με γκολ του Νίκου Σέργη. Δείγμα ότι η ομάδα πλέον είχε αλλάξει οριστικά νοοτροπία κυνηγώντας μέχρι τέλους τη νίκη.

Έφταναν όμως ξανά τα ντέρμπι, αυτά που ουσιαστικά θα έκριναν το πρωτάθλημα, με τον Ατρόμητο να μην έχει πλέον το παραμικρό περιθώριο λάθους. Πριν το καθοριστικό αυτό ξεκίνημα,  ο Ατρόμητος μαζεύτηκε σύσσωμος ένα βράδυ, έκατσε στο ίδιο τραπέζι και πίστεψε για πρώτη φορά τόσο δυνατά πως μπορεί να τα καταφέρει, κάνοντας μόνο νίκες μέχρι το τέλος. Πίστεψε επιτέλους στις μεγάλες δυνατότητές του, σε αυτές που ο κόουτς προσπαθούσε καθημερινά να αναδείξει. Στις προπονήσεις η συμμετοχή ήταν τεράστια, υπήρχε κέφι και ενθουσιασμός.  Στα αποδυτήρια που ήταν ανέκαθεν «εκκλησία», ακουγόταν τυφλά μόνο μία φωνή (ενίοτε δυνατότερα) και η ομάδα ξεκίνησε ασυγκράτητη και «Ατρόμητη» για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. 

Οι πάντες έβγαζαν τον καλύτερο εαυτό τους, ότι είχαν μέσα τους.  Πήρε και τα τρία συνεχόμενα ντέρμπι (είχε μεσολαβήσει η αναβολή με τον Βαρβασιακό) με εμφανίσεις που έβγαλαν αυτό που τους ζητούσε πάντα ο προπονητής. Ψυχή και καρδιά, στοιχεία απαραίτητα για να κατακτήσεις το πρωτάθλημα. Γυρίζει το ματς με τη Δάφνη και νικά 2-1 με το γκολ του Κώστα Νύκτα, με το ίδιο σκορ νικά το Κανάρη με τον Παντελή Σούκα σκόρερ του νικητήριου τέρματος στο 1-1, ενώ μέσα στον Όμηρο ο αρχηγός Σίμος Σούκας σκοράρει το 1-0 και δείχνει στο βάθος το κύπελλο.

 

Ήρθαν τα χαμόγελα, η σιγουριά και η πεποίθηση στα  παιδιά που αγωνίζονταν πως το ποτάμι δε γυρίζει πλέον πίσω. Κανείς δεν μπορούσε να τους κοντράρει και να τους κοιτάξει στα μάτια. Κανείς. Μετά τα ντέρμπι ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα με πέντε εύκολες νίκες, δίχως να δεχθεί γκολ, όπου σεβάστηκε απόλυτα τους αντιπάλους του, τα προβλήματά τους και την απουσία κινήτρου τους.  Έντεκα νίκες και μία ισοπαλία στο δεύτερο γύρο. Δεκαπέντε νίκες και μία ισοπαλία τα επιτεύγματά του Ατρομήτου από την 10^η αγωνιστική και μετά.

Στις 21 Απριλίου στο Πύργο κόντρα στην Ελάτα, το σφύριγμα του διαιτητή ανέδειξε τον Ατρόμητο ξανά άξιο πρωταθλητή. Το ίδιο βράδυ στον Αι Γιώργη, το χωριό γλέντησε, ξεσπάθωσε και χάρηκε που σήκωσε ξανά την «κούπα». Όμως οι αγωνιστικές υποχρεώσεις δεν είχαν τελειώσει. Έπρεπε να συμμετάσχει στα μπαράζ κόντρα σε Πανελευσινιακό, Πέλοπα Κιάτου και Πανσαμιακό που θα έκριναν την άνοδο στην Δ’ Εθνική. Ξεκίνησε άψογα στη Σάμο με νίκη 4-2, απέδωσε ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου  κόντρα στον Πανελευσινιακό στη Χίο και 2-2, αλλά ταυτόχρονα ήρθε η κούραση και οι τραυματισμοί από τους συνεχόμενους αγώνες. Στάθηκε όμως αξιοπρεπέστατα μέχρι το τέλος, αποκομίζοντας εμπειρίες που θα του χρειαστούν.  Απόλαυσε και χάρηκε την διαδικασία των αγώνων μπαράζ, καθώς δεν υπήρχε άγχος αλλά κέφι και χαρά παρά την κούραση.

Εν κατακλείδι ο Ατρόμητος κατέκτησε το πρωτάθλημα διότι είχε  σχεδόν όλα όσα απαιτούνται σε μία ομάδα. Υψηλούς στόχους, άριστο δυναμικό παντού, άξια διοίκηση, οργάνωση, ομόνοια και αγάπη. Δεν τα είχε όμως όλα. Του έλειπε το δικό του γήπεδο γεγονός που έδωσε μεγαλύτερη αξία στο πρωτάθλημα που κατέκτησε. Συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλαν για αυτή του την επιτυχία.

Καλή χρονιά σε όλους σας.

Γεώργιος Ραπτάκης

 

Έμεινε μία «εκκρεμότητα»…

…για να ολοκληρώσουμε το 2012 στο blog, η οποία θα διευθετηθεί την Δευτέρα. Μέχρι τότε  και επειδή έχουμε υποσχεθεί ένα τραγουδάκι στους φίλους ας το ανεβάσουμε.

Αν βρεθείτε βράδυ Αθήνα, στην Πανόρμου 20 (κάθετος στη Αλεξάνδρας) υπάρχει το bar BLUES. Είναι το μόνο αυθεντικό και γνήσιο bar για blues μουσική στην Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια (θαμώνας από τότε που άνοιξε), όπου θα σας υποδεχτούν οι δύο  αγέραστοι φίλοι που το έχουν.

Βρέθηκα και πάλι εκεί μετά από χρόνια αυτές τις μέρες (θα είμαι και την πρωτοχρονιά), όπου άκουσα και αυτό το τραγούδι του John Lee Hooker σε μία εξαιρετικότατη και «άχαστη» στη κυριολεξία εκτέλεση από τον Ian Siegal. Αφιερωμένο σε τρεις άριστους φίλους στη Χίο αλλά και στο γιό μου που μυήθηκε πρόσφατα στο στέκι.

Ian Siegal - Groundhog Blues

Διαβάζω τα σχόλια περί του «πατριάρχη»…

…και θέλω να σχολιάσω κάποια πράγματα διότι κατά καιρούς έχουν γραφτεί διάφορα στο blog περί Σιδεριδάκη. Για όσους έχουν τυχών απορίες να αναφέρω πως η επαφή μου με τον Σιδεριδάκη υπήρξε μόνο, την περίοδο που έκανα τα αφιερώματα για το Χιώτικο ποδόσφαιρο. Υπάρχει η δυνατότητα και ο τρόπος να έρθω σε επαφή μαζί του καθώς μένουμε στην ίδια πόλη και κοντά, αλλά δεν έχει νόημα να ενοχλώ τον άνθρωπο χωρίς ουσία και νόημα.

Όταν ξεκίνησα ερασιτεχνικά την καταγραφή και μέσα από τις εφημερίδες της εποχής, της ιστορίας του Χιώτικου ποδοσφαίρου, όποια «πέτρα» και να σήκωνα, από κάτω έγραφε Σιδεριδάκης. Για τα αφιερώματα φυσικά ελάχιστοι έδωσαν τότε σημασία για αυτό και δεν τα συνέχισα.  Όταν δεν ενδιαφέρονται οι γηγενείς για την ιστορία τους, περιμένουν από τους «ξένους»?  Περίμενα μάταια να ενδιαφερθεί κάποιος. Όπως κάποιοι, που για ότι αηδία υπάρχει, αρκεί να είναι Χιώτικης καταγωγής ή προέλευσης, τρέχουν να γράψουν και να εκδόσουν. Μην τολμήσει να μου πει κανείς ότι είχα τίποτα οικονομικό κίνητρο, διότι τις ιδέες μου και τις προτάσεις μου, τις είπα τότε εκεί που έπρεπε. Το που και σε ποιους δεν θα το πω γιατί θα γίνω ξανά κακός.

Είτε λοιπόν κάποιοι το θέλουν είτε όχι ο Σιδεριδάκης αποτελεί μέρος της ιστορίας του Χιώτικου ποδοσφαίρου. Αρνητικός ή θετικός, σε προσκήνιο ή παρασκήνιο δεν θέλω να το κρίνω, διότι έχω ελλιπείς γνώσεις για την πλήρη διαδρομή του. Ήταν πρωταγωνιστής εκατοντάδων ιστοριών και επεισοδίων, λίγα από τα οποία ίσως έγιναν γνωστά για πρώτη φορά στα αφιερώματα που έκανα. Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει η διαδρομή του αντρός έξω από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Το θέμα μου είναι το ποδόσφαιρο και μόνον και όχι τα προσωπικά του καθενός, «άθλημα» που αρέσει σε άλλους.

Έχω διασταυρώσει με πολλούς τρόπους πως είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος γνώριζε να κινείται και να εξυπηρετεί τα εκάστοτε ποδοσφαιρικά του συμφέροντα, με μαεστρία και ικανότητα. Ήταν «γάτα» με λίγα λόγια στο να ανατρέπει καταστάσεις που για άλλους θα ήταν χαμένες και να τις κερδίζει, εκμεταλλευόμενος αυτό που διακρίνει τους περισσότερους. Την άγνοια του θέματος με το οποίο ασχολούνται. Αυτός το ήξερε το θέμα.  

Μπορεί κάποιοι να διαφωνούν ακόμα με τις πρακτικές του (σε κάποια θέματα έχω γράψει σε αυτό εδώ το blog τις διαφωνίες μου), ωστόσο θα πω και πάλι πως εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τα συμφέροντά του όπως αυτός έκρινε και κρίνει. Προφανώς επειδή ήταν ικανός στις «ανατροπές» από το πουθενά, στις ποδοσφαιρικές «απατεωνιές» παλαιότερα (προς το συμφέρον των Χιώτικων ομάδων) δημιούργησε και αντιπάθειες καθότι αρκετές φορές όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτοί που διατείνονται πως αγαπούν το Χιώτικο ποδόσφαιρο και την ιστορία του, θα έπρεπε με κάθε τρόπο να εξασφαλίσουν και να καταγράψουν την διαδρομή του Σιδεριδάκη μέσα από το ποδόσφαιρο. Παρατηρώ όμως πως σχεδόν τους πάντες τους ενδιαφέρει μόνο το εφήμερο, το κουτσομπολιό, ο ρεβανσισμός και το πώς θα λοιδωρήσουν.

Ποδόσφαιρο δεν υπάρχει μόνο σήμερα στη Χίο αλλά υπήρξε και χτες. Και όπως ακριβώς κατά την άποψή μου, κάποιοι έχουν χεσμένο το σήμερα είναι προφανές ότι έχουν ένα λόγο παραπάνω να έχουν χεσμένο και το χτες. Όποιος ζητάει αποδείξεις και επιχειρήματα στα όσα ισχυρίζομαι ας με προκαλέσει και θα πάρει τις απαντήσεις του.  

Ο «πατριάρχης» τελικά είναι παντού

Κάποιοι στη Χίο δεν πιστεύουν ότι ο «πατριάρχης» είναι παντού. Ορίστε λοιπόν η απόδειξη ότι ήταν και με το κ.Σαρρή κατά την πολύ πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της ΕΠΟ στην Βόρεια Ελλάδα. Η φωτό είναι από την επίσκεψη του κ.Σαρρή στις εγκαταστάσεις της ποδοσφαιρικής ομάδας του Μακεδονικού (δικαιώθηκε ο Μακεδονικός από τη ΦΙΦΑ για τον άδικο υποβιβασμό του και τώρα εξετάζεται ο τρόπος με τον οποίο θα υπάρξει η αποκατάσταση), με τον «πατριάρχη» να διακρίνεται πίσω του.

Επί τη ευκαιρία να αναφέρουμε και κάτι άλλο που αφορά και τον Χιώτικο τύπο. Η ΕΠΟ θα κινείται πλέον εναντίον δημοσιευμάτων που την αφορούν και δημοσιογράφων που τη θίγουν! Κατά τη συνεδρίαση της Πέμπτης 21/12 κατόπιν εισηγήσεως του προέδρου της Γιώργου Σαρρή, η ΕΠΟ πήρε την απόφαση να αναζητήσει δικηγορικό γραφείο...

Η αιτία? Δημοσιεύματα και δηλώσεις που στρέφονται κατά της ΕΠΟ και της διαιτησίας και τα οποία έχουν πληθήνει τον τελευταίο καιρό δημιουργώντας, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, μια στρεβλή εικόνα στους φιλάθλους για την ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία!

Έτσι το γραφείο Τύπου της ΕΠΟ θα συλλέγει τα δημοσιεύματα που θεωρεί ότι δυσφημούν την ομοσπονδία και τα όργανά της και να τα αποστέλλει σε δικηγορικό γραφείο το οποίο εφόσον κρίνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις να κινείται δικαστικά εναντίον των συντακτών των δημοσιευμάτων προασπίζοντας τα συμφέροντα της ομοσπονδίας. Εκτός αυτού προωθείται συνεργασία με διαφημιστική εταιρεία ώστε να προβάλλεται το έργο της ΕΠΟ και να βελτιωθεί το προφίλ της στον κόσμο...

Περιμένοντας το 2013

Την επόμενη φορά θα σου μάθουμε και άλλα...

...π.χ. για κάτι πολυ χοντρές "φάπες" που επίσης δεν γράφτηκαν πουθενά

Και με την ευκαιρία να σχολιάσουμε με δύο λέξεις  ένα σχόλιο που γράφτηκε. 

Ο επισκέπτης του blog είχε δίκιο σε αυτα που έγραψε για το 200αρι του Ατρομήτου με τη πέτρα που ρίχτηκε από ένα συγκεκριμένο οπαδό του Ατρομήτου (ονόματα μη λέμε). Ίσως θα πρέπει να ανέβει η "τιμή" του κιλού της πέτρας έτσι ώστε να έχουμε το παλιό και άχαστο "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά". Δεν συμφωνούμε όμως σε κάποια άλλα που έγραψε.

Ο…αέρας πήρε το κάθισμα!

Τη σεζόν 2003-04, σε αναμέτρηση του Ηρακλή με αντίπαλο τη Χαλκηδόνα στο γήπεδο του Μακεδονικού, εκτοξεύθηκε από τους οπαδούς του «γηραιού» ένα κάθισμα με αποδέκτη το... κεφάλι  του τερματοφύλακα των φιλοξενούμενων, Πιέρ Εμπέντε. Το επιχείρημα από πλευράς Ηρακλή για να δικαιολογήσει το συγκεκριμένο γεγονός ήταν: «Το πήρε ο αέρας». Ο αθλητικός δικαστής απάλλαξε τον Ηρακλή με μια ακόμη απόφαση που θα μείνει στην ιστορία…

Και επειδή τις προάλλες σε ποδοσφαιρικό αγώνα στη Χίο εκτοξεύτηκε καρέκλα με «μαχαιρωτές» διαθέσεις, ας γνωρίζει η πειθαρχική επιτροπή (αν χρειαστεί βέβαια)  ότι υπάρχει το δεδικασμένο του «αέρα» που ξηλώνει καθίσματα και τα πετάει όπου "βρει"..  

Ατρόμητος - Κανάρης 0-1

Δυστυχώς δεν τα κατάφερε η ομάδας μας στο κρισιμότερο παιχνίδι της αγωνιστικής. Ηττήθηκε με 0-1 από τον Κανάρη και απώλεσε ίσως την όποια ευκαιρία να διεκδικήσει ξανά τον τίτλο της. Ουσιαστικά το πρωτάθλημα εκτός εξαιρετικού απροόπτου κρίθηκε. Στο κρισιμότερο παιχνίδι για εμάς, κρατήσαμε την κακή εμφάνιση.

Το video από το Sportschios

Συνολικά δεν παίχτηκε παιχνίδι που να διεκδικεί δάφνες ποιότητας, η μπάλα περνούσε με δυσκολία και μόνο με μεγάλες μπαλιές και οι δυνατές μονομαχίες είχαν την τιμητική τους.

Στην 1^η καλή φάση του 1^ου ημιχρόνου για την ομάδα του Κανάρη, ευτύχησε να προηγηθεί δρώντας καταλυτικά στην ψυχολογία των 2 ομάδων.

Στο 21’ από αριστερά ο Κάργατζης, έβγαλε την σέντρα με το δεξί κι ο Ατσάλης, αφού ξέφυγε από την επιτήρηση του Δασκάλου, πρόλαβε την έξοδο του Σάλβια και με κεφαλιά σημείωσε το μοναδικό τέρμα του παιχνιδιού.

Η συνέχεια με τον Ατρόμητο προσπαθώντας να συνέλθει από την ψυχρολουσία ώστε να δημιουργήσει καταστάσεις στην εστία του Μονιώδη κι ο ανεβασμένος ψυχολογικά Κανάρης να κοιτάει πρώτιστα την άμυνά του και μετά με αντεπιθέσεις να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα κενά στην αμυντική διάταξη της ομάδας μας.

Αποτέλεσμα συνεχείς μακρινές μπαλιές και για τις 2 ομάδες από τις άμυνες προς τους αντίστοιχους επιθετικούς τους με σπάνια να αλλάζει η μπάλα πάσα περισσότερες από 2-3 φορές χωρίς να γίνει κάποιο φάουλ. 

Κάποιες μικρο-ευκαιρίες και για τις 2 ομάδες οι οποίες δεν ανησύχησαν τους γκολκίπερ και κάποια φάουλ ή κόρνερ που μάζευαν κόσμο στις περιοχές τους. 

Έτσι τελείωσε το 1^ο ημίχρονο που έδειξε τουλάχιστον για την ομάδα μας ότι απουσίαζε το καθαρό μυαλό.

Με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου ο Ατρόμητος κι αφού άκουσε τις οδηγίες του Παπαθεοδώρου, μπήκε αναγκαστικά να πιέσει, να μεταφέρει την μπάλα στην εστία του Μονιώδη, να σημειώσει τουλάχιστον 1 γκόλ για να αλλάξει την ψυχολογία του.

Το γκόλ δεν ερχόταν, και πώς να΄ρθει αφού όπως είπαμε και στην αρχή την κακή εμφάνιση την κρατήσαμε για σήμερα, ο Κανάρης όσο περνούσε η ώρα κέρδιζε ψυχολογικά, ο χρόνος κυλούσε εις βάρος μας κι η όποια πίεση δεν είχε αποτέλεσμα.

Βιαστικές πάσες, μεγάλες μπαλιές, πολλά φάουλ κράτησαν την ομάδα μας σε χαμηλά επίπεδα κι έξω από την περιοχή του Κανάρη που ροκάνιζε όσο μπορούσε τον χρόνο περιμένοντας την λήξη ώστε να πανηγυρίσει μια μεγάλη νίκη.

Όπως λέμε πάντα για τέτοια παιχνίδια, όποια ομάδα έβαζε το γκόλ θα κέρδιζε, το έβαλε η ομάδα του Κανάρη, κέρδισε και τις αξίζουν συγχαρητήρια. 

Εμείς θα συνεχίσουμε, γιατί επιβάλλεται να συνεχίσουμε την προσπάθεια μέχρι το τέλος ασχέτως της τελικής κατάταξης, να προσφέρουμε θέαμα και να δίνουμε χαρές στο χωριό και στους φιλάθλους μας.

Ο διαιτητής Επιτροπάκης σε ένα δύσκολο παιχνίδι δεν έκανε σοβαρό λάθος.

Ευχόμαστε, λόγω διακοπής για τις εορτές, Καλά Χριστούγεννα - Καλή Χρονιά με υγεία στους ποδοσφαιριστές όλων των ομάδων.

Ατρόμητος (Παπαθεοδώρου) : Σάλβια, Τομάζος, Κύλης, Γκιάλης (Ναρλιάν), Δασκάλου (Νύκτας), Γεωργούλης, Σούκας Σ., Καρανικόλας (Σέργης ), Μουλάκης, Σούκας Π., Παπαγιαννάκης.

ΣΧΟΛΙΟ

Κατά την άποψη μας και ας διαφωνήσει όποιος θέλει και δικαίωμά του, το πρωτάθλημα για φέτος ήδη κρίθηκε. Θα το πάρει πεντακάθαρα και άξια ο Κανάρης. Οι λόγοι είναι πολλοί και απλοί. Καταρχήν ποιός μπορούσε να τον απειλήσει με τα τωρινά δεδομένα? Μόνο ο Ατρόμητος καθώς οι υπόλοιπες από τις υποτίθεται διεκδικήτριες, είναι κατά την άποψή μας ανίκανες. Η Δάφνη κάθε βδομάδα αγκομαχεί να κερδίσει, ο Όμηρος επίσης μία από τα ίδια ψάχνεται, η Καλαμωτή κάνει την ανανέωσή της και η Μίκρα μαζεύει από πέρσι τα κομμάτια της. Απο κει και κάτω δεν υφίσταται ποδόσφαιρο όσο και αν αυτό ακούγεται υποτιμητικό. Δεν υφίσταται ποδόσφαιρο για πρωταθλητισμό εννοούμαι καθώς όλες οι υπόλοιπες ομάδες βράζουν στο ίδιο καζάνι, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με μεμονομένες εξαιρέσεις ανά βδομάδα ή ανά μήνα. Οι θεωρίες του τύπου "ακόμα είναι νωρίς"  (για δάκρυα Στέλλα ίσως),   "θα κάνει κοιλιά" (με ποιούς να κάνει? Έλεος), ισχύουν αλλά όχι εδώ που τα 2/3 των ομάδων είναι για  πέντε γκολ. Αυτά λεεί η πραγματικότητα είτε το θέλουμε είτε όχι. Πολλά συγχαρητήρια στον Κανάρη για το πρωτάθλημα.

Όσον αφορά τον Ατρόμητο, υπάρχει και η δεύτερη τιμητική θέση, άσχετα αν όπως σωστά είπε ο Ιωαννίδης κάποτε "τον πρώτο θυμούνται μόνο". Δίνεται ευκαιρία να παίξει απελευθερωμένα, να βγάλει τον πρώτο σκόρερ της κατηγορίας και ενδεχομένως ο προπονητής να "ψήσει" και κανένα πιτσιρικά. Ο απολογισμός και το ταμείο για όλους και για όλα, θα γίνει στο τέλος.

Βαθμολογία 14η αγωνιστική

Καλός στόχος υπάρχει ενόψη...

...όμως...

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ 
ΣΤΟΝ
ΑΤΡΟΜΗΤΟ

Η επίθεση χαρίζει νίκες, αλλά η άμυνα χαρίζει τίτλους

Ολοκληρώθηκε ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος με τον Κανάρη άξια στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Ο Ατρόμητος βρίσκεται στην 3^η θέση της βαθμολογίας επίσης άξια, αν και θα μπορούσε να έχει μερικούς βαθμούς παραπάνω. Το σημείο όμως που θα θέλαμε να εστιάσουμε την προσοχή μας και να σχολιάσουμε, είναι οι επιδόσεις της ομάδας σε άμυνα και επίθεση.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι για μας, σε μία ομάδα είτε επιτίθεται είτε αμύνεται την ευθύνη την έχουν όλοι. Συνεπώς όταν χάνετε η μπάλα στην επίθεση, από εκεί αρχίζει η άμυνα και το αντίστοιχο γίνεται όταν περνάει στην επίθεση και ξεκινά από την άμυνα. Το ποδόσφαιρο ως γνωστόν είναι συλλογικό άθλημα. Ο Μέσι μπορεί να έφτασε τα 86 γκολ αλλά από πίσω του είχε Τσάβι, Ινιέστα και τα άλλα παιδιά.

Πάγια θέση μας όλο αυτό τον καιρό, ήταν να μην ασκούμε ποτέ ατομική κριτική σε παίκτες του Ατρομήτου και να ψάχνουμε διακριθέντες  είτε σε νίκες είτε σε ήττες. Μήπως δεν τους ξέραμε? Όμως το θεωρούμε λάθος και παρατηρούμε ότι αυτό το λάθος το κάνει το «επίσημο» σαιτ του Ατρομήτου από το ξεκίνημα. Η συλλογικότητα σε μία ομάδα δεν εξυπηρετείτε κύριοι με την εξατομίκευση. Όλοι χάνουμε και όλοι κερδίζουμε. Ψιλά γράμματα αυτά, διότι άλλο δημοσιογραφικό σάιτ ή έντυπο που έχει θεωρητικά το τεκμήριο της αντικειμενικότητας και άλλο το «οπαδικό» που δεν το έχει. Ρωτήστε τον προπονητή σας να σας εξηγήσει τι εννοούμαι μπας και δεν ξανακάνετε το ίδιο λάθος. Μας διαβάζει κανείς δημοσιογράφος που να ξέρει το αντικείμενο να μας πει και αυτός την άποψή του? Υπάρχει κανείς?

Ο Ατρόμητος λοιπόν φέτος όπως και πέρσι δεν έχει πρόβλημα επιθετικά. Είναι μία ομάδα πλασμένη να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο γεγονός που αποτελεί και πλεονέκτημα αλλά και μειονέκτημα. Για να το αποδείξουμε αρκεί θα θυμίσουμε τους δύο αγώνες μπαράζ με Πανελευσιανιακό και Πέλοπα Κιάτου. Η Ελευσίνα που έπαιζε ανοιχτά και μας έδωσε πολλούς χώρους μας ευνόησε. Το Κιάτο όμως που έπαιζε κλειστά και στη κόντρα μας κέρδισε εύκολα.

Φέτος έχει φτάσει ήδη τα 48 γκολ σε 13 αγώνες. Πέρσι που πήρε το πρωτάθλημα, στο φινάλε του πρώτου γύρου είχε σημειώσει 37 γκολ σε 12 αγώνες ενώ  πρόπερσι που είχε τερματίσει 4^ος  είχε σημειώσει 45 σε 15 αγώνες. Ως πενιχρή επιθετικά (σύμφωνα με τα κατοπινά δεδομένα), λογίζεται η χρονιά 2009-10 που είχε σημειώσει συνολικά στο πρωτάθλημα 46 γκολ. 

Πάμε όμως στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας, για το οποίο ευθύνονται και οι 11 που αγωνίζονται. Εκεί φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα άσχετα αν κάποιοι παράγοντες της ομάδας σε πρόσφατες δηλώσεις τους «βλέπουν» βελτίωση. Τα νούμερα τους διαψεύδουν.

Καταρχήν τα τελευταία χρόνια στη Χίο, η ομάδα που στην άμυνα δεν ξεπερνά συνολικά τα 20 γκολ παίρνει πρωτάθλημα.  Ο Ατρόμητος πέρσι δέχθηκε συνολικά 14, η Μίκρασιατική το 2010-11 δέχθηκε σύνολο 20, ενώ το 2009-10 που είχαμε μπαράζ, οι τρεις ισόβαθμες ομάδες Μίκρα, Καλαμωτή και Ηρακλής είχαν δεχθεί αντίστοιχα, 18, 19 και 17 γκολ στο σύνολο.  

Ήδη ο Ατρόμητος έχει δεχθεί φέτος στο μισό του πρωταθλήματος 17 (σε 13 αγώνες), όταν πέρσι είχε δεχθεί μόλις 9 (σε 12 αγώνες), όσα φέτος ο Κανάρης. Ενώ την περίοδο 2009-10 που τερμάτισε 4^ος είχε δεχθεί στο τέλος του πρώτου γύρου 19 (σε 15 αγώνες).  

Καθαρά λοιπόν από θέμα στατιστικής, ο Ατρόμητος για να ελπίζει φέτος σε πρωτάθλημα, θα πρέπει να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα σε όλα σχεδόν τα ματς του δεύτερου γύρου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως μπάλα παίζουν οι αριθμοί. Όμως το στατιστικό δείγμα υπάρχει για να το σεβόμαστε να το μελετάμε και να ξέρουμε πως και που βαδίζουμε.

Θα θυμίσω σε όσους είναι ακόμα στην ομάδα μία βροχερή Κυριακή στη χώρα όπου παίζαμε με τον Αστέρα και το σκορ ήταν 1-0 υπέρ μας πριν το ημίχρονο. Γυρίσαμε στο πάγκο και είπαμε «όπου νανε θα φάμε γκολ σύμφωνα με τα νούμερα». Μετά από ένα δυο λεπτά πράγματι δεχθήκαμε τέρμα. Κάποια πράγματα είναι νομοτέλεια.

Την Κυριακή ο αγώνας κόντρα στον Κανάρη είναι πολύ σημαντικός. Είναι λογικό «εχθροί» και φίλοι να εύχονται νίκη του Ατρομήτου, έτσι ώστε οι υπόλοιποι διεκδικητές να πλησιάσουν τον πρωτοπόρο Κανάρη. Προφανώς όμως τη νίκη θέλει πρώτιστα ο Ατρόμητος, ο οποίος θα έχει τις επιβεβαιωμένες απουσίες του Νιάκα και του Σταματελόπουλου ενώ και ο προπονητής Παπαθεοδώρου μάλλον θα είναι στο «σύρμα» καθότι αποβλήθηκε.

Η ομάδα παρά τις απουσίες, με όπλο την έδρα, την μαχητικότητα, το κίνητρο, τις 8 σερί νίκες, τον αγώνα κυπέλλου όπου απέκλεισε τον Κανάρη αλλά και την βοήθεια από το πάγκο, έχει την δυνατότητα να κερδίσει. Το ευχόμαστε ολόψυχα.  

«Έχουμε πολλούς παίκτες με έφεση στον επιθετικό τομέα, παίκτες που μπορούν να αλλάξουν το παιχνίδι και να πάρουν στην πλάτη τους την ομάδα. Όμως η άμυνα κερδίζει τίτλους», Ράιαν Γκίγκς επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Πύργος - Ατρόμητος 0-4

Καλό παιχνίδι, υπό βροχή κι αέρα, σ’ένα πολύ όμορφο γήπεδο, που παρόλη την βροχή που έπεσε αυτό ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Το μόνο μειονέκτημα οι πάγκοι των ομάδων με τους ποδοσφαιριστές να είναι απροστάτευτοι από την βροχή και τον αέρα.

Η ομάδα μας ξεκίνησε το 1^ο ημίχρονο με τον αέρα μαζί με αποτέλεσμα να πιέζει ασφυκτικά τον Πύργο και να μην του δίνει την δυνατότητα να βγει στην επίθεση, με χαρακτηριστικό ότι δεν έκανε μία αξιόλογη φάση μπροστά στο τέρμα του Σάλβια, ο οποίος σε όλο σχεδόν το 1^ο ημίχρονο έκανε ζέσταμα για να παραμείνει ζεστός.

Στην επανάληψη ο Πύργος με τον αέρα τώρα υπέρ του, προσπάθησε κι έκανε κάποιες ευκαιρίες, εκμεταλλευόμενος το νεκρό αγωνιστικό διάστημα της ομάδας μας από 50΄-70΄, με χαρακτηριστικότατη αυτή του πέναλτι, αλλά χωρίς αποτέλεσμα κι έτσι μοιραία το μόνο που άλλαξε ήταν το εύρος του σκόρ υπέρ μας.

Φάσεις και γκόλ :

1^ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ

3’ από λάθος διώξιμο, στρώθηκε η μπάλα στον Μουλάκη που έπιασε το δυνατό σουτ από το ύψος της περιοχής, απέκρουσε ο τερματοφύλακας ασθενώς κι ο επερχόμενος Π.Σούκας δεν δυσκολεύτηκε να την σπρώξει στα δίχτυα και να κάνει το 0-1.

13’ σέντρα σούτ του Σταματελόπουλου λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. 

19’ σέντρα από αριστερά του Σέργη, κεφαλιά του Μουλάκη στο κάθετο δοκάρι και στην επαναφορά νέα κεφαλιά του Π. Σούκα αλλά βρέθηκε σε οφσάιντ ο Μουλάκης που παρεμβλήθηκε της πορείας.

26’ ωραία προσπάθεια του Γκιάλη από αριστερά, περνάει 2 αμυντικούς και στην γραμμή του άουτ γυρίζει παράλληλα την μπάλα στο τέρμα διώχνοντας σε κόρνερ οι αμυντικοί. Εκτέλεση και κεφαλιά του Δασκάλου λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

30’ από κόρνερ του Καρανικόλα συρτά, μπερδεύετε ο τερματοφύλακας κι ο Σέργης που καραδοκεί στο 1^ο δοκάρι την σπρώχνει στα δίχτυα 0-2.

32’ σούτ του Σ. Σούκα έξω από την περιοχή και στον άξονα λίγο έξω από το αιστ. Δοκάρι.

2^ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Όπως είπαμε και στην αρχή ο Πύργος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον αέρα και σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξαναμπεί στο παιχνίδι, πίεσε όσο μπορούσε. Μακρινές μπαλιές στον προωθημένο Δάνδουλα και πολύ δύναμη στις διεκδικήσεις των φάσεων κατάφερε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να μειώσει το σκόρ.

Δύο καλά σούτ έξω από την περιοχή, το 1^ο απέκρουσε ο Σάλβια και με 2^η προσπάθεια την μπλόκαρε κι το 2^ο, με αριστερό σούτ του Δάνδουλα με φάλτσο πήρε περίεργη τροχιά η μπάλα και με τον άνεμο βρήκε το κάθετο δοκάρι του Σάλβια την πλάτη του και κόρνερ.

Στο 69’ ο Τομάζος στην προσπάθεια να διώξει την μπάλα από την περιοχή μας, τον πρόλαβε ο επιθετικός και του «τσίμπησε» την μπάλα με κατάληξη να του κλωτσήσει το πόδι και τον διαιτητή να δείχνει το σημείο του πέναλτι. Εκτελεί ο Δάνδουλας αριστερά αλλά έξω από το κάθετο δοκάρι του Σάλβια.

Εκεί φάνηκε ότι ήταν και το κομβικό σημείο του παιχνιδιού, αφού ο Πύργος απογοητεύτηκε κι η ομάδας μας πήρε μπροστά για την συνέχεια. Δεν πτοήθηκε από την αποβολή(πάλι!!!) του Σταματελόπουλου αντιθέτως, αφού κράτησε μακριά από την εστία μας τους επιθετικούς του Πύργου, με πρέσσινγκ ψηλά κι εκμεταλλευόμενος τα κενά κατάφερε να πετύχει άλλα 2 γκόλ και να τελειώσει το παιχνίδι.

89’ πάσα κάθετη του Σίμου στον αδελφό του, μόνος με τον Σεράφη, περνάει την μπάλα χαμηλά και 0-3 και...

91’ ο Γκιάλης παίρνει την μπάλα έξω και πλάγια αριστερά από την περιοχή, κινείται παράλληλα και με δυνατό χαμηλό σούτ κανένα περιθώριο αντίδρασης για τον τερματοφύλακα 0-4.

Για την διαιτησία (Τσούχλης, ο οποίος αποχωρώντας  "ήπιε" αρκετό καφέ και νερό, "δώρο" των λιγοστών οπαδών).

Κατάφερε πάλι να κάνει 2 ομάδες να διαμαρτύρονται με τις αποφάσεις του. Εμείς βέβαια θα σταθούμε στο δικό μας κομμάτι που μας αφορά. Η φάση της αποβολής με 2^η κίτρινη κάρτα δεν επιδέχεται αμφισβήτησης γιατί ο παίκτης μας βγήκε χωρίς άδεια από τον αγωνιστικό χώρο κι ενώ είχε ήδη κίτρινη κάρτα. Αλλά η έκρηξη του προπονητή και των φιλάθλων ήταν κυρίως για την όλη συμπεριφορά κι αντιμετώπιση του διαιτητή απέναντί μας, που ενώ εφάρμοζε το γράμμα του νόμου για εμάς χαρίστηκε ουκ ολίγες φορές κι ανέχτηκε τα αντιαθλητικά κι επικίνδυνα μαρκαρίσματα των αντιπάλων μας που κατάφεραν αλώβητοι να τελειώσουν το παιχνίδι. Επίσης ενώ τιμωρούσε το «θέατρό» τους σε φάσεις δεν έδειχνε καν κίτρινη κάρτα. 

Το οξύμωρο της υπόθεσης, και δεν είναι μόνο για το σημερινό παιχνίδι,

πως ???????? μία ομάδα η πιο παραγωγική επιθετικά του πρωταθλήματος, με 4+ γκόλ ανά αγώνα, με δημιουργία φάσεων και να μην έχει κερδίσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ!!!! κόκκινη αντιπάλου ποδοσφαιριστή ενώ αντίθετα να είναι μονίμως στα κατάστιχα της πειθαρχικής για τους δικούς της παίκτες ??? Χρίζει διερεύνησης…

Τόση πολύ εμπάθεια στην ομάδα μας και τόση ελαστικότητα έναντι των αντιπάλων μας ??? Δηλαδή για να καταλάβουμε τιμωρείτε το ποδόσφαιρο και επικροτείτε το αντι-ποδόσφαιρο ?? Θέλετε και φιλάθλους στα γήπεδα ??? 

ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΑΚΟΥΝ ?…ΜΟΝΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΧΙ ΕΥΝΟΙΑ.

Ατρόμητος (Παπαθεοδώρου): Σάλβια, Τομάζος, Κύλης, Γκιάλης, Δασκάλου, Σταματελόπουλος, Σούκας Σ., Καρανικόλας, Μουλάκης, Σούκας Π. , Σέργης, Γεωργούλης, Παπαγιαννάκης, Τώρας, Αποστολάκης, Ναρλιάν, Τσιρνίκας, Μίζερος.

Βαθμολογία 13η αγωνιστική

Ο "ΠΑΙΚΤΗΣ" συνεχίζει...να παίζει

Χρόνια πολλά στο Νίκο Σέργη

Ατρόμητος - Όμηρος 4-2

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα αφήνει κάποιους χαρούμενους κι άλλους δυσαρεστημένους. Για τον υγιή όμως φίλαθλο που αγαπά το ποδόσφαιρο ανεξαρτήτου ομάδος σίγουρα θα τον ευχαρίστησε, τουλάχιστον αυτές οι 2 ώρες στην πλαγιά του βουνού δεν πήγαν χαμένες.

Ωραίο ποδοσφαιρικό απόγευμα λοιπόν στο «Λιμνί» με μεγάλο σκόρ, ωραίο ποδόσφαιρο κι από τις 2 ομάδες, εναλλαγές συναισθημάτων κι ίσως το μόνο «φάουλ» η γκρίνια μέσα κι έξω από το γήπεδο.

Ο Ατρόμητος ξεκίνησε φουριόζος και με το καλημέρα είχε διπλή ευκαιρία, πρώτα με τον Νύκτα που σε ανεπανάληπτο τετ-α-τετ, το δυνατό του σούτ έδιωξε υπέροχα ο Κωττατής σε κόρνερ κι εκτελώντας στο 1^ο δοκάρι κεφαλιά του Μουλάκη λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.

Ο Όμηρος απάντησε όταν σε ατομική προσπάθεια του Γιοβανάκη και πάσα στην καρδιά της άμυνας στον Πελαντή, πλάσαρε αμέσως αλλά απέκρουσε ο Σάλβια κι ολοκλήρωσε ο Τομάζος το διώξιμο.

Ο Ατρόμητος συνέχιζε να πιέζει και παίζοντας κυρίως από τα πλάγια δημιουργούσε καταστάσεις στην εστία του Ομήρου. Σε μία τέτοια από αριστερά βγήκε ο Στ. Μουλάκης μόνος και στην προσπάθεια να πασάρει αφού έχασε το πλεονέκτημα δέχτηκε την κλωτσιά κι ο διαιτητής έδειξε αμέσως το σημείο του πέναλτι. Ανέλαβε να το εκτελέσει ο ίδιος, πλασάροντας αριστερά αλλά απέκρουσε ο Κωττατής στην επαναφορά όμως ο ίδιος πρόλαβε να πλασάρει εύστοχα και να κάνει το 1-0.

Η συνέχεια κύλισε ακριβώς όπως περιγράψαμε, τον Ατρόμητο με πλαγιοκοπήσεις να δημιουργεί φάσεις και τον Όμηρο κυρίως από το κέντρο στον άξονα να προσπαθεί να απειλήσει την εστία του Ατρομήτου.

Λίγο πριν το ημίχρονο, ο Σταματελόπουλος περίπου στη μέση περιοχής-σέντρας και δεξιά σε όμορφα εκτελεσμένο προσπάθησε να βρει τον Π.Σούκα αλλά η κεφαλιά του τελευταίου δεν βρήκε μπάλα όμως με το φάλτσο που είχε κατέληξε στην δεξιά γωνιά του Κωττατή και 2-0.

Η επανάληψη δεν φαινόταν ότι θα είχε τέτοια εξέλιξη.

Ο Όμηρος μπήκε αποφασισμένα να αλλάξει την κατάσταση και το κατάφερε σε 7 λεπτά.

Πρώτα σε φάουλ από το κέντρο στην περιοχή του Ατρομήτου, ο Ψαρούδης έπιασε την κεφαλιά χωρίς να μπορεί να διώξει ο Σάλβια, κάνοντας το 2-1, γκόλ που έδωσε ώθηση στις προσπάθειες των παικτών του Ομήρου και...

Σχεδόν στην επόμενη φάση στα καρέ του Ατρομήτου, όταν από δυνατό σέντρα-σούτ του Ψαρούδη, πετάχτηκε ο Μπανιάς και με προβολή έφερε το μάτς στα ίσια 2-2, στα ουράνια οι Καλλιμασιώτες.

Το επόμενο δεκάλεπτο κύλισε με τον Ατρόμητο να προσπαθεί να βρει τα πατήματά του από την ψυχρολουσία και τον Όμηρο να συνεχίζει να πιέζει για να καταφέρει να πετύχει κι άλλο γκολ.

Αφού δεν άλλαξε τίποτα, ήρθε η επιβεβαίωση των στατιστικών της επίθεσης της ομάδας μας.

Ο Σ.Σούκας με ωραία ατομική προσπάθεια πασάρει  δεξιά στον αδελφό του Παντελή, ο οποίος αμέσως κόβει μέσα για τον επερχόμενο Γκιάλη, ένα κοντρόλ κι αμέσως το σούτ στην δεξιά γωνία και 3-2, αλλαγή συναισθημάτων πάλι στην κερκίδα.

Στην προσπάθεια, τουλάχιστον της ισοφάρισης από πλευρά Ομήρου κι αφού ο Γιοβανάκης είχε περάσει μπροστά σαν σέντερ φόρ, βρήκε τους χώρους ο Π.Σούκας με ωραία ατομική προσπάθεια από δεξιά, να περάσει μόνος σχεδόν δίπλα στην γραμμή του άουτ και πλασάροντας προσποιούμενος πάσα στην κλειστή γωνία του Κωττατή γράφει τον επίλογο 4-2, φωτιές στην κερκίδα από τους Αγιωργούσους.

Μέχρι το τέλος, περίπου 10 λεπτά δεν άλλαξε κάτι, το παιχνίδι παιζόταν στο κέντρο του γηπέδου με φάουλ και μακρινές μπαλιές χωρίς αποτέλεσμα.

Ατρόμητος (Παπαθεοδώρου) : Σάλβια, Τομάζος, Κύλης, Γκιάλης, Γεωργούλης, Σταματελόπουλος, Σ.Σούκας,  Καρανικόλας (Δασκάλου), Μουλάκης (Παπαγιαννάκης), Π.Σούκας, Νύκτας (Ναρλιάν), Τώρας, Σέργης, Φλουράς.

Το video απο το Sportschios

Βαθμολογία 12η αγωνιστική

Το ημερολόγιο του Ατρομήτου

Κυκλοφόρησε το ημερολόγιο του ο Ατρόμητος για τη νέα χρονιά. Η αγορά του ημερολογίου  πέραν της χρηστικότητας του, σημαίνει και οικονομική ενίσχυση της ομάδας που είναι το βασικότερο, δε μία δύσκολη περίοδο. Ενισχύστε την.